вы́харкнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́харкну вы́харкнем
2-я ас. вы́харкнеш вы́харкнеце
3-я ас. вы́харкне вы́харкнуць
Прошлы час
м. вы́харкнуў вы́харкнулі
ж. вы́харкнула
н. вы́харкнула
Загадны лад
2-я ас. вы́харкні вы́харкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́харкнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́харкнуць сов. и однокр., разг. вы́харкнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́харкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр., што.

Разм. Харкнуўшы, выдаліць з горла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́харкнуть сов., однокр., разг. вы́харкнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выха́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выхаркаць, выхаркнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)