вы́хадзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́хадзіцца |
вы́хадзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́хадзіўся |
вы́хадзіліся |
| ж. |
вы́хадзілася |
| н. |
вы́хадзілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́хадзіцца I сов., спец. (перебродить) вы́ходиться;
пі́ва ~дзілася — пи́во вы́ходилось
вы́хадзіцца II сов., разг. опра́виться;
хво́ры зусі́м ~дзіўся — больно́й совсе́м опра́вился
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́хадзіцца, ‑дзіцца; зак.
Спец. Набыць пэўныя якасці пасля браджэння (пра піва, віно і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ходитьсяI сов. (выздороветь) прост. вы́хадзіцца, акрыя́ць, ачуня́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ходитьсяII сов. (перебродить) разг., спец. вы́хадзіцца, перабрадзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ача́пацца ’абвешацца чым-небудзь, многа надзець на сябе (міёр., Крыўко, вусн. паведамл.). Ад чапаць ’чапляць’.
Ачапа́цца ’ачуняць, паправіцца’ (Шат.), укр. чарніг. очапатися ’апрытомнець’. Ад чапаць ’павольна хадзіць’; да семантыкі параўн. выхадзіцца ’акрыяць пасля хваробы, выздаравець’, прэфіксацыя, магчыма, пад уплывам ачуняць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)