выхава́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выхава́нец выхава́нцы
Р. выхава́нца выхава́нцаў
Д. выхава́нцу выхава́нцам
В. выхава́нца выхава́нцаў
Т. выхава́нцам выхава́нцамі
М. выхава́нцу выхава́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выхава́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м., каго-чаго або чый.

Той, хто выхоўваецца ці навучаецца дзе-н.

В.

Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

В. сувораўскага вучылішча.

|| ж. выхава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выхава́нец, -нца м. воспи́танник, пито́мец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выхава́нец, ‑нца, м.

1. Юнак, чалавек у адносінах да свайго выхавальніка. Выхаванец камсамола. □ Больш разбітных і здольны! [вучняў] любіў .. [Лабановіч] той любасцю, якая можа быць толькі ў настаўніка да сваіх выхаванцаў. Колас.

2. Навучэнец закрытых выхаваўчых і навучальных устаноў. Выхаванец дзіцячага дома. Выхаванец Сувораўскага вучылішча. □ Школа, з якой .. [вучні] выходзілі ў шырокі невядомы прастор, стаяла пустая і сумна глядзела на сваіх выхаванцаў адчыненымі насцеж вокнамі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадэ́т¹, -а, М -дэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. У дарэвалюцыйнай Расіі: выхаванец кадэцкага корпуса (сярэдняй ваенна-навучальнай установы; гіст.).

2. Выхаванец, вучань сярэдняй вайсковай навучальнай установы.

|| прым. кадэ́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліцэі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Выхаванец ліцэя.

|| прым. ліцэі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

воспи́танник выхава́нец, -нца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ю́нкер¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай Расіі: выхаванец ваеннага вучылішча.

|| прым. ю́нкерскі, -ая, -ае.

Юнкерскае вучылішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзетдо́мавец, -маўца, мн. -маўцы, -маўцаў, м. (разм.).

Выхаванец дзіцячага дома.

|| ж. дзетдо́маўка, -і, ДМ -маўцы, мн. -і, -мавак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурса́к, ‑а, м.

Выхаванец бурсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)