вы́тыркнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́тыркнуты |
вы́тыркнутая |
вы́тыркнутае |
вы́тыркнутыя |
| Р. |
вы́тыркнутага |
вы́тыркнутай вы́тыркнутае |
вы́тыркнутага |
вы́тыркнутых |
| Д. |
вы́тыркнутаму |
вы́тыркнутай |
вы́тыркнутаму |
вы́тыркнутым |
| В. |
вы́тыркнуты (неадуш.) вы́тыркнутага (адуш.) |
вы́тыркнутую |
вы́тыркнутае |
вы́тыркнутыя (неадуш.) вы́тыркнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́тыркнутым |
вы́тыркнутай вы́тыркнутаю |
вы́тыркнутым |
вы́тыркнутымі |
| М. |
вы́тыркнутым |
вы́тыркнутай |
вы́тыркнутым |
вы́тыркнутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́тыркнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́тыркнуты |
вы́тыркнутая |
вы́тыркнутае |
вы́тыркнутыя |
| Р. |
вы́тыркнутага |
вы́тыркнутай вы́тыркнутае |
вы́тыркнутага |
вы́тыркнутых |
| Д. |
вы́тыркнутаму |
вы́тыркнутай |
вы́тыркнутаму |
вы́тыркнутым |
| В. |
вы́тыркнуты (неадуш.) вы́тыркнутага (адуш.) |
вы́тыркнутую |
вы́тыркнутае |
вы́тыркнутыя (неадуш.) вы́тыркнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́тыркнутым |
вы́тыркнутай вы́тыркнутаю |
вы́тыркнутым |
вы́тыркнутымі |
| М. |
вы́тыркнутым |
вы́тыркнутай |
вы́тыркнутым |
вы́тыркнутых |
Кароткая форма: вы́тыркнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́тыркнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вытыркнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)