вытырка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вытырка́ю |
вытырка́ем |
| 2-я ас. |
вытырка́еш |
вытырка́еце |
| 3-я ас. |
вытырка́е |
вытырка́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вытырка́ў |
вытырка́лі |
| ж. |
вытырка́ла |
| н. |
вытырка́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вытырка́й |
вытырка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
вытырка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вытырка́ць несов., см. вытарка́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вытырка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вытыркнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́тыркнуць, -ну, -неш, -не; вы́тыркнуў; -ні; -нуты; зак., каго-што (разм.).
Выставіць, высунуць за межы чаго-н.; утварыць выступ.
В. ногі ў праход.
В. галаву.
|| незак. вытырка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)