выту́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выту́рваю |
выту́рваем |
| 2-я ас. |
выту́рваеш |
выту́рваеце |
| 3-я ас. |
выту́рвае |
выту́рваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
выту́рваў |
выту́рвалі |
| ж. |
выту́рвала |
| н. |
выту́рвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
выту́рвай |
выту́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
выту́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выту́рваць несов., прост. выту́ривать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выту́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вытурыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выту́ривать несов., прост. выту́рваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выдворя́ть несов. выдвара́ць, выту́рваць; (выселять) высяля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)