вы́тупіць гл. тупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́тупіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́туплю вы́тупім
2-я ас. вы́тупіш вы́тупіце
3-я ас. вы́тупіць вы́тупяць
Прошлы час
м. вы́тупіў вы́тупілі
ж. вы́тупіла
н. вы́тупіла
Загадны лад
2-я ас. вы́тупі вы́тупіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́тупіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́тупіць сов. иступи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́тупіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Зрабіць тупым. Вытупіць нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тупі́ць, туплю́, ту́піш, ту́піць; ту́плены; незак., што.

Рабіць тупым (у 1 знач.).

Т. нож.

|| зак. затупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены, вы́тупіць, -плю, -піш, -піць і ступі́ць, ступлю́, сту́піш, сту́піць; сту́плены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иступи́ть сов. ступі́ць, затупі́ць, вы́тупіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выту́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да вытупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́туплены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перетупи́ть сов., разг. вы́тупіць, павытупля́ць, павыту́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)