вытупля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вытупля́ю вытупля́ем
2-я ас. вытупля́еш вытупля́еце
3-я ас. вытупля́е вытупля́юць
Прошлы час
м. вытупля́ў вытупля́лі
ж. вытупля́ла
н. вытупля́ла
Загадны лад
2-я ас. вытупля́й вытупля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вытупля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытупля́ць несов. иступля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да вытупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выту́пліваць несов., см. вытупля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетупля́ть несов. тупі́ць, вытупля́ць, выту́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытупля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да вытупіцца.

2. Зал. да вытупляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иступля́ть несов., прост. ступля́ць, затупля́ць, вытупля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)