вытраса́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вытраса́нне
Р. вытраса́ння
Д. вытраса́нню
В. вытраса́нне
Т. вытраса́ннем
М. вытраса́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вытраса́нне ср.

1. вытряса́ние, вытря́хивание;

2. вытряса́ние;

1, 2 см. вытраса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытрасаць — вытрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытрэ́сванне ср., см. вытраса́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытря́хивание вытраса́нне, -ння ср., вытрэ́сванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тря́ска ж.

1. (действие) трасе́нне, -ння ср.; вытраса́нне, -ння ср.;

2. (состояние) трасяні́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)