вы́трапаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́трапаны |
вы́трапаная |
вы́трапанае |
вы́трапаныя |
| Р. |
вы́трапанага |
вы́трапанай вы́трапанае |
вы́трапанага |
вы́трапаных |
| Д. |
вы́трапанаму |
вы́трапанай |
вы́трапанаму |
вы́трапаным |
| В. |
вы́трапаны (неадуш.) вы́трапанага (адуш.) |
вы́трапаную |
вы́трапанае |
вы́трапаныя (неадуш.) вы́трапаных (адуш.) |
| Т. |
вы́трапаным |
вы́трапанай вы́трапанаю |
вы́трапаным |
вы́трапанымі |
| М. |
вы́трапаным |
вы́трапанай |
вы́трапаным |
вы́трапаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́трапаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́трапаны |
вы́трапаная |
вы́трапанае |
вы́трапаныя |
| Р. |
вы́трапанага |
вы́трапанай вы́трапанае |
вы́трапанага |
вы́трапаных |
| Д. |
вы́трапанаму |
вы́трапанай |
вы́трапанаму |
вы́трапаным |
| В. |
вы́трапаны (неадуш.) вы́трапанага (адуш.) |
вы́трапаную |
вы́трапанае |
вы́трапаныя (неадуш.) вы́трапаных (адуш.) |
| Т. |
вы́трапаным |
вы́трапанай вы́трапанаю |
вы́трапаным |
вы́трапанымі |
| М. |
вы́трапаным |
вы́трапанай |
вы́трапаным |
вы́трапаных |
Кароткая форма: вы́трапана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́трапаны
1. вы́трепанный;
2. вы́колоченный, вы́трясенный;
1, 2 см. вы́трапаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́трапаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вытрапаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оттрёпанный
1. атрапа́ны, вы́трапаны;
2. надзёрты, нату́заны; см. оттрепа́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Трэ́палка ‘льномялка’ (ПСл), трэ́панка, тро́панка ‘вытрапаны лён’ (Мат. Гом.), ‘пасма лёну’, ‘мера выцертага і вытрасенага валакна, роўная 2–3 жменям’ (Уладз., Трух.), трэ́панка ‘трапальніца’ (Уладз.). Да трапа́ць 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
трёпаный прил.
1. (о льне и т. п.) трапа́ны, вы́трапаны;
2. (изорванный) разг. патрапа́ны, падра́ны, падзёрты, збузава́ны;
3. (о волосах) разг. ускудла́чаны, раскудла́чаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)