вы́точка ж. выто́чванне, -ння ср., вы́тачка, -кі ж.; выво́стрыванне, -ння ср., нато́чванне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́тачка I ж. (действие) вы́точка, выта́чивание ср.
вы́тачка II ж., порт. вы́точка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выво́стрыванне ср. выта́чивание, отта́чивание; вы́точка ж., отто́чка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́тачкі ’вотрубі’ (Касп.), вы́тычкі ’дробныя зярняткі’ (Бяльк.). Рус. дыял. дан. вы́точка ’корм для галубоў; адсеў збожжа, круп і г. д.’, укр. ви́точкі ’рэшткі ад ачысткі збожжа на рэшаце’. Хутчэй за ўсё, калі меркаваць па геаграфіі, запазычанне з укр., таксама як і рус.; параўн. укр. точити (зерно) ’ачышчаць збожжа на рэшаце’, адносна апошняга значэння дзеяслова тачыць параўн. таксама чэш. дыял. točiti obilí ’ачышчаць збожжа на рэшаце’ і tok ’сіта, рэшата’ — адваротны дэрыват ад točiti (Махэк₂, 646).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выто́чванне I ср.
1. выта́чивание, вы́точка ж.;
2. ната́чивание, нато́чка ж.;
1, 2 см. выто́чваць I
выто́чванне II ср. выта́чивание; см. выто́чваць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)