вы́сілены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́сілены |
вы́сіленая |
вы́сіленае |
вы́сіленыя |
| Р. |
вы́сіленага |
вы́сіленай вы́сіленае |
вы́сіленага |
вы́сіленых |
| Д. |
вы́сіленаму |
вы́сіленай |
вы́сіленаму |
вы́сіленым |
| В. |
вы́сілены (неадуш.) вы́сіленага (адуш.) |
вы́сіленую |
вы́сіленае |
вы́сіленыя (неадуш.) вы́сіленых (адуш.) |
| Т. |
вы́сіленым |
вы́сіленай вы́сіленаю |
вы́сіленым |
вы́сіленымі |
| М. |
вы́сіленым |
вы́сіленай |
вы́сіленым |
вы́сіленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́сілены
1. оскуде́вший, оскуде́лый, истощённый;
2. потеря́вший кре́пость;
1, 2 см. вы́сіліцца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́паханный
1. спусто́шаны, вы́сілены;
2. вы́араны; см. вы́пахать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оскуде́вший, оскуде́лый
1. збядне́лы;
2. вы́сілены; см. оскуде́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
истощённый
1. змардава́ны, знясі́лены; (похудевший) схудне́лы; (осунувшийся) змарне́лы;
2. спусто́шаны, абяспло́джаны, вы́сілены;
3. вы́чарпаны; вы́даткаваны; расхо́даваны, см. истощи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)