высяўны́ гл. высеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высяўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высяўны́ высяўна́я высяўно́е высяўны́я
Р. высяўно́га высяўно́й
высяўно́е		 высяўно́га высяўны́х
Д. высяўно́му высяўно́й высяўно́му высяўны́м
В. высяўны́ (неадуш.)
высяўно́га (адуш.)		 высяўну́ю высяўно́е высяўны́я (неадуш.)
высяўны́х (адуш.)
Т. высяўны́м высяўно́й
высяўно́ю		 высяўны́м высяўны́мі
М. высяўны́м высяўно́й высяўны́м высяўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высяўны́ высевно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сеяць, -сею, -сееш, -сее; -сей; -сеяны; зак.

Пасеяць (якую-н. колькасць).

В. сто пудоў жыта.

|| незак. высява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. высява́нне, -я, н. і вы́сеў, -севу, м. (спец.).

Нормы высеву.

Высеў траў.

|| прым. высяўны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высевно́й высяўны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)