высяля́цца гл. выселіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высяля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. высяля́юся высяля́емся
2-я ас. высяля́ешся высяля́ецеся
3-я ас. высяля́ецца высяля́юцца
Прошлы час
м. высяля́ўся высяля́ліся
ж. высяля́лася
н. высяля́лася
Загадны лад
2-я ас. высяля́йся высяля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час высяля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высяля́цца несов., возвр., страд. выселя́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да выселіцца.

2. Зал. да высяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́селіцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

Пакінуць месца свайго жыхарства.

В. са старога дома.

|| незак. высяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выселя́ться возвр., страд. высяля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдворя́ться страд. выдвара́цца, выту́рвацца; высяля́цца; см. выдворя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сялі́ць ’уладкоўваць на незаселеных месцах, пасяляць’ (ТСБМ, Ласт.), сялі́цца ’пасяляцца’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Касп., Сержп. Прымхі). Укр. сели́ти, рус. сели́ть, чэш. sídliti ’жыць, пражываць, знаходзіцца’, славац. sídliť ’насяляць’, серб.-харв. сѐлити ’высяляцца, выязджаць’, славен. selíti ’сяліць’, балг. посе́лвам ’тс’, макед. сели ’перасяляць’. Прасл. *sedliti, дэнамінатыў ад сяло, гл. (Бязлай, 3, 226).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)