высява́нне гл. высеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высява́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. высява́нне
Р. высява́ння
Д. высява́нню
В. высява́нне
Т. высява́ннем
М. высява́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высява́нне ср.

1. высева́ние, высе́ивание;

2. отсева́ние, отсе́ивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высяваць — высеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сеяць, -сею, -сееш, -сее; -сей; -сеяны; зак.

Пасеяць (якую-н. колькасць).

В. сто пудоў жыта.

|| незак. высява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. высява́нне, -я, н. і вы́сеў, -севу, м. (спец.).

Нормы высеву.

Высеў траў.

|| прым. высяўны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высева́ние высява́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сев м.

1. (действие) высява́нне, -ння ср., вы́сеў, -севу м.;

2. (то, что высеяно) вы́сеў, -севу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)