вы́сыпка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́сыпка вы́сыпкі
Р. вы́сыпкі вы́сыпак
Д. вы́сыпцы вы́сыпкам
В. вы́сыпку вы́сыпкі
Т. вы́сыпкай
вы́сыпкаю
вы́сыпкамі
М. вы́сыпцы вы́сыпках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́сыпка ж.

1. (действие) разг. вы́сыпка, -кі ж.; неоконч. высыпа́нне, -ння ср.;

2. (то, что высыпано) вы́сыпка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сыпка ж.

1. в разн. знач. вы́сыпка;

2. мед. сыпь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сыпка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вы́сыпаць (у 1, 2 знач.).

2. Разм. Сып.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́сыпка ’дзеянне па дзеяслову высыпаць’; ’хвароба скуры, восыпка’ (БРС, Яруш.); ’палатняная дзяруга, на якую высыпаюць, сушыць зерне’ (Янк. Мат.); ’раптоўнае з’яўленне ў якім-небудзь месцы ў вялікай колькасці лепшых парод дзічыны: вальдшнэпаў, бакасаў і г. д.’ (Дэмб., 2). Рус. вы́сыпка ’раптоўнае з’яўленне дзічыны’, укр. ви́сипка ’сып’, польск. wysypka ’тс’. Да высыпаць з суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шкарляты́на, -ы, ж.

Заразная хвароба, пераважна ў дзяцей, якая суправаджаецца болем у горле, сыпам і далейшым лушчэннем скуры.

|| прым. шкарляты́навы, -ая, -ае і шкарлятыно́зны, -ая, -ае.

Шкарлятынавая эпідэмія.

Шкарлятынозная высыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзёрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адру. Адзёрнае захворванне. // Выкліканы адром. Адзёрная высыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліша́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лішая (у 1 знач.). Лішайная высыпка на целе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкарлятыно́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шкарлятыны. Шкарлятынозная высыпка. // Хворы на шкарлятыну. Шкарлятынознае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высыпа́нне ср. высыпа́ние, вы́сыпка ж.; см. высыпа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)