вы́сцебаць гл. сцябаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́сцебаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́сцебаю вы́сцебаем
2-я ас. вы́сцебаеш вы́сцебаеце
3-я ас. вы́сцебае вы́сцебаюць
Прошлы час
м. вы́сцебаў вы́сцебалі
ж. вы́сцебала
н. вы́сцебала
Загадны лад
2-я ас. вы́сцебай вы́сцебайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́сцебаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́сцебаць сов., прям., перен., разг. вы́стегать, вы́сечь, отстега́ть, отхлеста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сцебаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Набіць дубцом, пугай і пад. Высцебаць бізуном. // перан. Прабраць, раскрытыкаваць. Раён пачаў адставаць, разы са два Шамоту высцебалі ў газеце. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго (што).

Біць чым-н. гнуткім, хвастаць.

С. дубцом.

|| зак. вы́сцебаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| аднакр. сцебану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты і сцёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

|| наз. сцяба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшлё́баць

‘высцебаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшлё́баю абшлё́баем
2-я ас. абшлё́баеш абшлё́баеце
3-я ас. абшлё́бае абшлё́баюць
Прошлы час
м. абшлё́баў абшлё́балі
ж. абшлё́бала
н. абшлё́бала
Загадны лад
2-я ас. абшлё́бай абшлё́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшлё́баўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перестега́ть​II сов. (высечь) перасцяба́ць, вы́хвастаць, вы́сцебаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́дранчыць ’высцебаць’ (Шат.). Запазычанне з польск. wydręczyć ’вымучыць, высцебаць, выціснуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́сечь​II сов. (наказать поркой) вы́лупцаваць, вы́сцебаць, вы́хвастаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́стегать​II сов., прост., обл. вы́сцебаць, вы́хвастаць, вы́лупцаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)