вы́стукаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Умоўнымі стукамі перадаць, узнавіць (разм.).

В. тэлеграму.

2. каго-што. Лёгкім пастукваннем пальцамі ці малаточкам па целе абследаваць стан унутраных органаў.

В. лёгкія.

Доктар выстукаў хворага.

|| незак. высту́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́стукаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́стукаю вы́стукаем
2-я ас. вы́стукаеш вы́стукаеце
3-я ас. вы́стукае вы́стукаюць
Прошлы час
м. вы́стукаў вы́стукалі
ж. вы́стукала
н. вы́стукала
Загадны лад
2-я ас. вы́стукай вы́стукайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́стукаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́стукаць сов., в разн. знач. вы́стукать;

в. лёгкія — вы́стукать лёгкие;

в. мело́дыю — вы́стукать мело́дию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́стукаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Разм. Перадаць, паведаміць што‑н. умоўнымі стукамі. Выстукаць тэлеграму.

2. Выканаць што‑н. рытмічным стукам. Выступаць матыў песні.

3. Лёгкім пастукваннем пальцамі ці малаточкам па паверхні цела даследаваць стан унутраных органаў чалавека. Доктар выступаў хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высту́кваць несов. высту́кивать; см. вы́стукаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́стукать сов., в разн. знач. вы́стукаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насту́кать сов. насту́каць; (обнаружить простукиванием) вы́стукаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высту́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выстукваць — выстукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасту́каць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Тое, што і выстукаць (у 2 знач.).

П. хвораму грудзі.

|| незак. прасту́кваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прасту́кванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высту́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да выстукаць.

2. Разм. Рытмічна стукаць, пастукваць. Лямэнт.. стаіць пры стале і задуменна выстуквае пальцамі. Чорны. Пры агарку свечкі адзін [рабочы].. выстукваў малатком — падбіваў боты. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)