вы́студжаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́студжаны вы́студжаная вы́студжанае вы́студжаныя
Р. вы́студжанага вы́студжанай
вы́студжанае		 вы́студжанага вы́студжаных
Д. вы́студжанаму вы́студжанай вы́студжанаму вы́студжаным
В. вы́студжаны (неадуш.)
вы́студжанага (адуш.)		 вы́студжаную вы́студжанае вы́студжаныя (неадуш.)
вы́студжаных (адуш.)
Т. вы́студжаным вы́студжанай
вы́студжанаю		 вы́студжаным вы́студжанымі
М. вы́студжаным вы́студжанай вы́студжаным вы́студжаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́студжаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́студжаны вы́студжаная вы́студжанае вы́студжаныя
Р. вы́студжанага вы́студжанай
вы́студжанае		 вы́студжанага вы́студжаных
Д. вы́студжанаму вы́студжанай вы́студжанаму вы́студжаным
В. вы́студжаны (неадуш.)
вы́студжанага (адуш.)		 вы́студжаную вы́студжанае вы́студжаныя (неадуш.)
вы́студжаных (адуш.)
Т. вы́студжаным вы́студжанай
вы́студжанаю		 вы́студжаным вы́студжанымі
М. вы́студжаным вы́студжанай вы́студжаным вы́студжаных

Кароткая форма: вы́студжана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́студжаны вы́стуженный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́студжаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выстудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́халаджаны, см. вы́студжаны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́стуженный вы́студжаны, мног. павысту́джваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пересту́женный

1. асту́джаны; вы́студжаны;

2. перасту́джаны; см. перестуди́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мёрзлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які зацвярдзеў ад марозу. Чалавек пад бярозай кашлянуў і пайшоў прэч, загрукатаўшы ботамі па мёрзлай зямлі. Шамякін. Сухі вецер гнаў па мёрзлай раллі пясок. Ваданосаў. // Пакрыты лёдам, абледзянелы. Сонейка зірнула У мерзлае акно — І заззяла пышна Іскрамі яно. Журба. Як толькі Сцёпка параўняўся з адною хатай у сяле і зірнуў на яе мёрзлыя шыбы, ён адразу заўважыў гэта прагрэтае акеначка ў аконцы. Колас.

2. Сапсаваны ад холаду, ад марозу. Мёрзлая бульба.

3. Разм. Вельмі халодны, выстуджаны — аб памяшканні. [Чарноў:] — Дай .. [каню] на месяц аўса ды пастаў яго ў сапраўдную канюшню, а не ў гэту мёрзлую яму — .. і ты яго не пазнаеш. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)