выстаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.
1. гл. выставіцца.
2. перан. Весці сябе манерна, стараючыся паказаць сябе з выгаднага боку; рысавацца (разм.).
В. на людзях.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выстаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выстаўля́юся |
выстаўля́емся |
| 2-я ас. |
выстаўля́ешся |
выстаўля́ецеся |
| 3-я ас. |
выстаўля́ецца |
выстаўля́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
выстаўля́ўся |
выстаўля́ліся |
| ж. |
выстаўля́лася |
| н. |
выстаўля́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
выстаўля́йся |
выстаўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
выстаўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выстаўля́цца несов.
1. разг., в разн. знач. выставля́ться; (показываться — ещё) высо́вываться; см. вы́ставіцца;
2. перен. рисова́ться;
3. страд. выставля́ться; выдвига́ться; высо́вываться; представля́ться; см. выстаўля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выстаўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да выставіцца (у 1 знач.).
2. перан. Разм. Паводзінамі імкнуцца выклікаць цікавасць да сябе; рысавацца, выхваляцца. Настаўніца Грабёнскай школы злосна шыкала, слухаючы, як экзаменаваў Лабановіч сваіх вучняў і сінела: «Вось як выстаўляецца! Хоча паказацца!». Колас.
3. Зал. да выстаўляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ставіцца, -таўлюся, -тавішся, -тавіцца; зак.
Выдацца ўперад; высунуцца.
В. з акна.
|| незак. выстаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выставля́ться
1. высо́ўвацца;
2. разг. выстаўля́цца, хвалі́цца; см. вы́ставиться;
3. страд. выстаўля́цца; высо́ўвацца; пака́звацца; выганя́цца; выма́цца; вылуча́цца; см. выставля́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ставіцца, ‑стаўлюся, ‑ставішся, ‑ставіцца; зак.
1. Выдацца ўперад; высунуцца. Выставіцца з-за вугла, з акна.
2. Зак. да выстаўляцца (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тапу́рыць ’паднімаць, растапырваць пер’е і інш.’ (ашм., Стан.), тапу́рыцца ’выстаўляцца, фарсіць’ (Сцяшк. Сл.). Параўн. рус. дыял. топо́риться ’тс’, макед. топори се ’задзірацца; выстаўляцца, задзіраць нос’, ’тырчаць’. Відаць, таго ж паходжання, што і тапырыць (гл.), параўн. Фасмер, 4, 80.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пы́шыцца ’надзімацца’ (Нас.), пыша́цца ’выстаўляцца, фанабэрыцца’ (Ласт.), параўн., чэш. pýšiti se ’тс’. Да пыхаць, пы́ха (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)