вы́старацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., што (разм.).

Тое, што і расстарацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́старацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́стараюся вы́стараемся
2-я ас. вы́стараешся вы́стараецеся
3-я ас. вы́стараецца вы́стараюцца
Прошлы час
м. вы́стараўся вы́стараліся
ж. вы́старалася
н. вы́старалася
Загадны лад
2-я ас. вы́старайся вы́старайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́стараўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́старацца сов. добы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́старацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., што.

Разм. Здабыць, набыць што‑н. стараннымі намаганнямі. Выстарацца пуцёўку на курорт. Як ні стараліся, нічога не выстараліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ску́раць ‘здабыць, атрымаць з хітрасцю’ (ТС), ску́ратэ ‘быць пабітым’ (брэсц., Нар. лекс.). З польск. skórać, skurać, wskórać ‘дабіцца, атрымаць, выстарацца’, у тым ліку ‘атрымаць (пакаранне)’, якое Брукнер (634) выводзіць ад kory — korzyści (гл. карысць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

набыць, нажыць, дастаць, узяць, прыдбаць, займець, здабыць, раздабыць, расстарацца, выстарацца, прыстарацца, разжыцца, завесці / з цяжкасцю: агораць; справіць, пажывіцца, абабіць, узбіцца, арганізаваць (разм.); дабыць, папасці, згарусціць (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)