вы́ссаць, -ссу, -ссеш, -ссе; -ссі; -ссаны; зак., што з каго-чаго.

Ссаннем выцягнуць.

В. кроў з раны.

|| незак. высыса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́ссаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ссу вы́ссем
2-я ас. вы́ссеш вы́ссеце
3-я ас. вы́ссе вы́ссуць
Прошлы час
м. вы́ссаў вы́ссалі
ж. вы́ссала
н. вы́ссала
Загадны лад
2-я ас. вы́ссі вы́ссіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́ссаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́ссаць сов. вы́сосать;

◊ в. з па́льца — вы́сосать из па́льца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ссаць, ‑ссу, ‑ссеш, ‑ссе; зак., каго-што.

Выцягнуць ссаннем; высмактаць.

•••

Выссаць (высмактаць) з пальца — выдумаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высыса́ць гл. выссаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́сосать сов. вы́смактаць, мног. павысмо́ктваць, вы́ссаць;

◊

вы́сосать из па́льца вы́ссаць з па́льца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высыса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выссаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ссаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выссаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высыса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высысаць — выссаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́смактаць, ‑кчу, ‑кчаш, ‑кча; зак., што.

Смокчучы, выцягнуць якую‑н. вадкасць, вільгаць і пад.; выссаць. Высмактаць сок з яблыка. // Разм. Выцягнуць якую‑н. вадкасць помпай або якім‑н. іншым прыстасаваннем. Агонь высмактаў газу з лямпы. // Разм. Прагна выпіць усё. [Настуля:] — Сам гарэлку высмактаў, а чалавека частаваць няма чым. Чарнышэвіч.

•••

Высмактаць (усе, апошнія) сокі (кроў, сілы) з каго-чаго — знясіліць, замарыць.

Высмактаць з пальца — тое, што і выссаць з пальца (гл. выссаць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)