вы́сніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́сню |
вы́снім |
| 2-я ас. |
вы́сніш |
вы́сніце |
| 3-я ас. |
вы́сніць |
вы́сняць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́сніў |
вы́снілі |
| ж. |
вы́сніла |
| н. |
вы́сніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́сні |
вы́сніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́сніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́сніць, ‑сню, ‑сніш, ‑сніць; зак., каго-што.
Убачыць у сне, марах; сасніць. Усё, што высніў хлапчуком, Дарэшты спраўдзіў у паходах. Кірэенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́снены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад высніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)