вы́сланы
‘усцелены’
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́сланы |
вы́сланая |
вы́сланае |
вы́сланыя |
| Р. |
вы́сланага |
вы́сланай вы́сланае |
вы́сланага |
вы́сланых |
| Д. |
вы́сланаму |
вы́сланай |
вы́сланаму |
вы́сланым |
| В. |
вы́сланы (неадуш.) вы́сланага (адуш.) |
вы́сланую |
вы́сланае |
вы́сланыя (неадуш.) вы́сланых (адуш.) |
| Т. |
вы́сланым |
вы́сланай вы́сланаю |
вы́сланым |
вы́сланымі |
| М. |
вы́сланым |
вы́сланай |
вы́сланым |
вы́сланых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вы́сланы
‘адпраўлены; выселены’
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́сланы |
вы́сланая |
вы́сланае |
вы́сланыя |
| Р. |
вы́сланага |
вы́сланай вы́сланае |
вы́сланага |
вы́сланых |
| Д. |
вы́сланаму |
вы́сланай |
вы́сланаму |
вы́сланым |
| В. |
вы́сланы (неадуш.) вы́сланага (адуш.) |
вы́сланую |
вы́сланае |
вы́сланыя (неадуш.) вы́сланых (адуш.) |
| Т. |
вы́сланым |
вы́сланай вы́сланаю |
вы́сланым |
вы́сланымі |
| М. |
вы́сланым |
вы́сланай |
вы́сланым |
вы́сланых |
Кароткая форма: вы́слана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вы́сланы
‘ссыльны’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
- |
| Н. |
вы́сланы |
вы́сланая |
вы́сланыя |
| Р. |
вы́сланага |
вы́сланай |
вы́сланых |
| Д. |
вы́сланаму |
вы́сланай |
вы́сланым |
| В. |
вы́сланага |
вы́сланую |
вы́сланых |
| Т. |
вы́сланым |
вы́сланай вы́сланаю |
вы́сланымі |
| М. |
вы́сланым |
вы́сланай |
вы́сланых |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вы́сланы I
1. вы́сланный;
2. вы́сланный, у́сланный;
1, 2 см. вы́слаць I;
3. в знач. сущ. вы́сланный
вы́сланы II вы́стланный; см. вы́слаць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́сланы 1, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выслаць 1.
2. у знач. наз. вы́сланы, ‑ага, м. Разм. Ссыльны, сасланы.
вы́сланы 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выслаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́стланный вы́сланы, мног. павысціла́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́сланный
1. прич. вы́сланы, мног. павысыла́ны;
2. сущ. вы́сланы, -нага м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гліня́ны, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з гліны. Гліняная ліса. □ Гліняныя свісцёлачкі Нясуць два ганчары. Куляшоў. // Пакрыты, высланы слоем гліны. Гліняны ток. Гліняная падлога.
•••
Калос на гліняных нагах гл. калос.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́слаць¹, вы́шлю, вы́шлеш, вы́шле; вы́шлі; вы́сланы; зак., каго-што.
1. Паслаць адкуль-н.
В. ліст.
В. каго-н. насустрач госцю.
2. У пакаранне выдаліць за межы чаго-н.
В. са сталіцы.
|| незак. высыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. высыла́нне, -я, н. і вы́сылка, -і, ДМ -лцы, ж. (да 2 знач.).
|| прым. вы́сылачны, -ая, -ае і высыльны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)