выскраба́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выскраба́нне
Р. выскраба́ння
Д. выскраба́нню
В. выскраба́нне
Т. выскраба́ннем
М. выскраба́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выскраба́нне ср.

1. выска́бливание;

2. выскреба́ние;

1, 2 см. выскраба́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выскраба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выскрабаць — выскрабці, выскрабацца — выскрабціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выскрэ́бванне ср., см. выскраба́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выска́бливание выскраба́нне, -ння ср., выскрэ́бванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выскреба́ние выскраба́нне, -ння ср., выскрэ́бванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)