вы́скварыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Сквараннем вылучыць, здабыць.

В. тлушч з сала.

|| незак. высква́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́скварыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́сквару вы́скварым
2-я ас. вы́скварыш вы́скварыце
3-я ас. вы́скварыць вы́сквараць
Прошлы час
м. вы́скварыў вы́скварылі
ж. вы́скварыла
н. вы́скварыла
Загадны лад
2-я ас. вы́сквары вы́скварыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́скварыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́скварыць сов.

1. (извлечь нагреванием) вы́топить;

2. (хорошо прожарить) вы́жарить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́скварыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Смажаннем вылучыць тлушч з сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Падсмажыць, выскварыць (сала).

|| незак. рассква́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

высква́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выскварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сквараны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выскварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высква́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выскварваць — выскварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Падсмажыць, выскварыць (сала).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Тое, што і выскварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)