высе́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. высе́йванне
Р. высе́йвання
Д. высе́йванню
В. высе́йванне
Т. высе́йваннем
М. высе́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

высе́йванне ср.

1. высева́ние;

2. отсе́ивание;

1, 2 см. высе́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. высейваць — высеяць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)