вы́садзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́саджу вы́садзім
2-я ас. вы́садзіш вы́садзіце
3-я ас. вы́садзіць вы́садзяць
Прошлы час
м. вы́садзіў вы́садзілі
ж. вы́садзіла
н. вы́садзіла
Загадны лад
2-я ас. вы́садзі вы́садзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́садзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́садзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. каго (што). Даць магчымасць або прымусіць выйсці з вагона, судна і пад.

В. пасажыраў.

В. дэсант.

2. што. Перасадзіць у глебу (пра расаду, саджанцы).

В. памідоры з парнікоў.

В. кветкі ў грунт.

3. што чым. Пасадзіць вакол чаго-н.

В. пляцоўку кустамі.

4. што. Выбіць, выламаць моцным ударам (разм.).

В. дзверы.

|| незак. выса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выса́джванне, -я, н. і вы́садка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́садзіць сов.

1. в разн. знач. вы́садить; (стекло, раму и т.п. — ещё) вы́шибить;

в. дэса́нт — вы́садить деса́нт;

в. з трамва́я — вы́садить из трамва́я;

в. раслі́ны з парніко́ў на гра́ды — вы́садить расте́ния из парнико́в на гря́ды;

в. ра́му — вы́садить (вышиби́ть) ра́му;

2. обсади́ть;

в. даро́гу лі́памі — обсади́ть доро́гу ли́пами;

3. разг. вы́сунуть;

в. галаву́ з акна́ — вы́сунуть го́лову из окна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́садзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

1. Даць магчымасць, дапамагчы сысці або прымусіць выйсці (з судна, вагона, аўтамашыны і пад.). Высадзіць пасажыраў. Высадзіць дэсант.

2. Перасадзіць расліны з парніка ў глебу. Высадзіць расаду.

3. Абсадзіць што‑н. па краях раслінамі. Высадзіць дарогу дрэвамі.

4. Разм. Выбіць моцным штуршком. Высадзіць дзверы. Высадзіць шыбу.

5. Разм. Высунуць што‑н. знутры. Малады шафёр з зайздроснай усмешкай высадзіў галаву з кабіны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́садить сов., в разн. знач. вы́садзіць, мног. павыса́джваць;

вы́садить деса́нт вы́садзіць дэса́нт;

вы́садить расса́ду вы́садзіць раса́ду;

вы́садить стекло́ вы́садзіць шкло, (в окне) вы́садзіць шы́бу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ламаць, -млю, -міш, -міць; -маны; зак., што.

1. Адламаўшы, аддзяліць.

В. палку, дубец.

2. Зламаўшы, выбіць, высадзіць.

В. дзверы.

|| незак. выло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́саджаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад высадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высаджваць — высадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыса́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Высадзіць, ссадзіць адкуль-н. усіх, многіх.

П. пасажыраў.

2. што. Перасаджваючы, пасадзіць у многіх месцах, перасадзіць усё, многае.

П. дрэвы.

П. усю расаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)