вы́рыць гл. рыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́рыю вы́рыем
2-я ас. вы́рыеш вы́рыеце
3-я ас. вы́рые вы́рыюць
Прошлы час
м. вы́рыў вы́рылі
ж. вы́рыла
н. вы́рыла
Загадны лад
2-я ас. вы́рый вы́рыйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́рыць сов. (рылом — о животных) вы́рыть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рыць, ‑рыю, ‑рыеш, ‑рые; зак., што.

Выкапаць пераважна лычам паглыбленне, выемку, нару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыць, ры́ю, ры́еш, ры́е; ры́ты; незак., што.

1. Капаць, раскопваць рыхлае, сыпкае (лычом, рылам); капаючы, даставаць з зямлі, вырываць.

Свіння рые пожню.

Дзік рые бульбу.

2. Вымаючы зямлю, рабіць паглыбленне (пра жывёл).

Барсук рые нару.

|| зак. вы́рыць, -рыю, -рыеш, -рые; -рыты.

В. нару.

|| наз. рыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павырыва́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; -а́ны; зак., што.

Вырыць многа чаго-н. або ў многіх месцах.

Свінні павырывалі ямы на дварэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́рыты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вырыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павырыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вырваць адкуль‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Павырываць зубы. Павырываць буракі.

павырыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вырыць многа чаго‑н., вырыць у многіх месцах. Павырывалі свінні ямы на дварэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вырыва́ць

‘да вырыць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вырыва́ю вырыва́ем
2-я ас. вырыва́еш вырыва́еце
3-я ас. вырыва́е вырыва́юць
Прошлы час
м. вырыва́ў вырыва́лі
ж. вырыва́ла
н. вырыва́ла
Загадны лад
2-я ас. вырыва́й вырыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вырыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вырыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырваць ​1.

вырыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вырыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)