вы́рыты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́рыты вы́рытая вы́рытае вы́рытыя
Р. вы́рытага вы́рытай
вы́рытае		 вы́рытага вы́рытых
Д. вы́рытаму вы́рытай вы́рытаму вы́рытым
В. вы́рыты (неадуш.)
вы́рытага (адуш.)		 вы́рытую вы́рытае вы́рытыя (неадуш.)
вы́рытых (адуш.)
Т. вы́рытым вы́рытай
вы́рытаю		 вы́рытым вы́рытымі
М. вы́рытым вы́рытай вы́рытым вы́рытых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́рыты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́рыты вы́рытая вы́рытае вы́рытыя
Р. вы́рытага вы́рытай
вы́рытае		 вы́рытага вы́рытых
Д. вы́рытаму вы́рытай вы́рытаму вы́рытым
В. вы́рыты (неадуш.)
вы́рытага (адуш.)		 вы́рытую вы́рытае вы́рытыя (неадуш.)
вы́рытых (адуш.)
Т. вы́рытым вы́рытай
вы́рытаю		 вы́рытым вы́рытымі
М. вы́рытым вы́рытай вы́рытым вы́рытых

Кароткая форма: вы́рыта.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́рыты (рылом — о животных) вы́рытый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рыты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вырыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рытый вы́капаны, мног. павыко́пваны; вы́рыты, мног. павырыва́ны; см. вы́рыть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)