вы́рыжаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́рыжаю вы́рыжаем
2-я ас. вы́рыжаеш вы́рыжаеце
3-я ас. вы́рыжае вы́рыжаюць
Прошлы час
м. вы́рыжаў вы́рыжалі
ж. вы́рыжала
н. вы́рыжала
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́рыжаўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́рыжаць, ‑ае; зак.

Разм. Ад моцнага ўздзеяння сонца стаць рыжым. Пільчак быў простага суконца, І той весь вырыжаў ад сонца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)