вы́рыгнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́рыгну |
вы́рыгнем |
| 2-я ас. |
вы́рыгнеш |
вы́рыгнеце |
| 3-я ас. |
вы́рыгне |
вы́рыгнуць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́рыгнуў |
вы́рыгнулі |
| ж. |
вы́рыгнула |
| н. |
вы́рыгнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́рыгні |
вы́рыгніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́рыгнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́рыгнуць сов., однокр., прост., груб. изрыгну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рыгнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да вырыгаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изрыгну́ть сов.
1. вы́рыгнуць;
2. перен. вы́вергнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)