вы́рыгаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́рыгаю |
вы́рыгаем |
| 2-я ас. |
вы́рыгаеш |
вы́рыгаеце |
| 3-я ас. |
вы́рыгае |
вы́рыгаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́рыгаў |
вы́рыгалі |
| ж. |
вы́рыгала |
| н. |
вы́рыгала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́рыгай |
вы́рыгайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́рыгаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́рыгаць сов., прост., груб. вы́блевать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рыгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. груб. Выблеваць, рыгаючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выры́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вырыгаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́рыгнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да вырыгаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)