выра́знік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто (або тое, што) выражае якую-н. ідэю, думку, пачуццё.

В. ідэй рабочага класа.

|| ж. выра́зніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выра́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выра́знік выра́знікі
Р. выра́зніка выра́знікаў
Д. выра́зніку выра́знікам
В. выра́зніка выра́знікаў
Т. выра́знікам выра́знікамі
М. выра́зніку выра́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выра́знік м. вырази́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выра́знік, ‑а, м.

Той, хто адлюстроўвае, выражае чые‑н. інтарэсы, думкі і пад. Магутная рэвалюцыйная хваля ўзняла.. [Купалу] на паверхню літаратурна-грамадскага жыцця і зрабіла народным трыбунам, паэтычным выразнікам думак і жаданняў рэвалюцыйных сялянскіх мае. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выра́знік, выра́зніца (БРС). Утварэнне ад выра́зны. Структурныя калькі рус. вырази́тель і вырази́тельница (Крукоўскі, Уплыў, 118).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вырази́тель выра́знік, -ка м.;

вырази́тель во́ли масс выра́знік во́лі мас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выража́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і выразнік.

|| ж. выража́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выража́льнік м., см. выра́знік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выка́знік

‘выразнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выка́знік выка́знікі
Р. выка́зніка выка́знікаў
Д. выка́зніку выка́знікам
В. выка́зніка выка́знікаў
Т. выка́знікам выка́знікамі
М. выка́зніку выка́зніках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выра́зніца, ‑ы, ж.

Жан. да выразнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)