Verbum

анлайнавы слоўнік

выраза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выраза́нне ср.

1. выре́зывание, выреза́ние, вы́рез м., вы́резка ж.; удале́ние;

2. прост. вы́резка ж.;

1, 2 см. выраза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выраза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выраза́ць — вы́разаць (у 1, 2, 4, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́разаць, -ражу, -ражаш, -ража; вы́ражы і вы́раж; -разаны; зак.

1. што. Выняць, выдаліць або зрабіць што-н. рэзаннем.

В. пухліну.

В. што-н. з паперы.

2. што. Зрабіць, начарціць чым-н. рэжучым, вострым.

В. літару на дошцы.

3. што. Вырабіць разьбой.

В. лыжку.

4. што. Зрэзаць, адрэзаць для якой-н. патрэбы.

В. лазіну.

5. каго-што. Вынішчыць разнёй або загрызці ўсіх, многіх (пра ваўкоў).

Ваўкі выразалі статак авечак.

Бандыты выразалі ўсю сям’ю.

|| незак. выраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і вырэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выраза́нне, -я, н., вырэ́званне, -я, н. (да 1—4 знач.) і вы́разка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вырэ́званне ср., см. выраза́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпи́ливание выпіло́ўванне, -ння ср., выраза́нне, -ння ср.;