вы́работка ж.

1. (действие) выро́бліванне, -ння ср., вы́раб, -бу м., выпрацо́ўка, -кі ж.;

спо́соб вы́работки спо́саб выро́блівання (вы́рабу, выпрацо́ўкі);

вещь хоро́шей вы́работки рэч до́брага вы́рабу;

вы́работка прое́кта выпрацо́ўка прае́кта;

2. (выработанное) выпрацо́ўка, -кі ж., вы́рабатак, -тку м.;

вы́работка превы́сила но́рму выпрацо́ўка перавы́сіла но́рму;

с вы́работки ад выпрацо́ўкі (ад вы́рабатку);

3. вы́работки мн., горн. вы́рабаткі, -батак, ед. вы́рабатка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпрацо́ўка ж. вы́работка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рабатка ж. вы́работка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпрацо́ўванне ср. выраба́тывание; вы́работка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аккумули́рующий прил. акумулі́руючы;

аккумули́рующая вы́работка акумулі́руючая выпрацо́ўка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выпрацава́ць (БРС). Да працаваць. Калька рус. вы́работать ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 119). Калькай, відавочна, з’яўляецца і выпрацо́ўка; параўн. рус. вы́работка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́раб, -бу м.

1. вы́работка ж., произво́дство ср., изготовле́ние ср., вы́пуск;

2. тех. выде́лывание ср., вы́делка ж., дубле́ние ср.;

1, 2 см. вы́рабіць 1, 2;

3. чаще мн. изде́лия; поде́лки;

◊ аўчы́нка ~бу не ва́рта — погов. овчи́нка вы́делки не сто́ит; игра́ не сто́ит свеч

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)