выпі́сванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выпі́сванне
Р. выпі́свання
Д. выпі́сванню
В. выпі́сванне
Т. выпі́сваннем
М. выпі́сванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпі́сванне ср. выпи́сывание; см. выпі́сваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпісваць — выпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пісаць, -ішу, -ішаш, -іша; -ішы; -ісаны; зак.

1. што. Знайшоўшы, спісаць, запісаць.

В. цытату з кнігі.

2. што. Напісаць для выдачы каму-н.

В. ордар.

В. рахунак.

3. каго-што. Старанна апісаць сродкамі мовы або намаляваць.

В. вобразы дзеючых асоб.

В. узор.

4. што. Заказаць дастаўку чаго-н.

В. газету.

5. каго (што). Выклікаць пісьмова.

В. да сябе сям’ю.

6. каго (што). Выключыць са спісаў, са складу чаго-н.

В. хворага з бальніцы.

7. што. Зрасходаваць пісаннем (разм.).

В. чарніла з аўтаручкі.

|| незак. выпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выпі́сванне, -я, н. і вы́піска, -і, ДМ вы́пісцы, ж. (да 1, 2, 4—6 знач.).

|| прым. выпісны́, -а́я, -о́е (да 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпи́сывание

1. выпі́сванне, -ння ср.;

2. (красками) малява́нне, -ння ср., вымалёўванне, -ння ср., піса́нне, -ння ср., выпі́сванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выправле́ниеII афармле́нне, -ння ср.; выпі́сванне, -ння ср.; дастава́нне, -ння ср.; см. выправля́тьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́писка ж.

1. (действие) выпі́сванне, -ння ср., вы́піска, -кі ж.;

2. (выдержка) вы́піска, -кі ж.;

вы́писка из прика́за вы́піска з зага́ду;

вы́писка верна́ вы́піска дакла́дная;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)