выпіло́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпіло́ўваю выпіло́ўваем
2-я ас. выпіло́ўваеш выпіло́ўваеце
3-я ас. выпіло́ўвае выпіло́ўваюць
Прошлы час
м. выпіло́ўваў выпіло́ўвалі
ж. выпіло́ўвала
н. выпіло́ўвала
Загадны лад
2-я ас. выпіло́ўвай выпіло́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпіло́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпіло́ўваць несов., в разн. знач. выпи́ливать; см. вы́пілаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пілаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; -лаваны; зак., што.

Выразаць пілой, вырабіць пілаваннем.

В. дзірку ў дзвярах.

В. рамку.

|| незак. выпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпи́ливать несов. выпіло́ўваць, выраза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіло́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выпілоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіло́ўванне ср. выпи́ливание; см. выпіло́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпілоўваць — выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіло́ўвацца несов., страд. выпи́ливаться; см. выпіло́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпілоўваць — выпілаваць.

2. Упрыгожанне, выкананае з дапамогай пілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)