вы́пуск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́пуск |
вы́пускі |
| Р. |
вы́пуску |
вы́пускаў |
| Д. |
вы́пуску |
вы́пускам |
| В. |
вы́пуск |
вы́пускі |
| Т. |
вы́пускам |
вы́пускамі |
| М. |
вы́пуску |
вы́пусках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
прэс-вы́пуск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прэс-вы́пуск |
прэс-вы́пускі |
| Р. |
прэс-вы́пуску |
прэс-вы́пускаў |
| Д. |
прэс-вы́пуску |
прэс-вы́пускам |
| В. |
прэс-вы́пуск |
прэс-вы́пускі |
| Т. |
прэс-вы́пускам |
прэс-вы́пускамі |
| М. |
прэс-вы́пуску |
прэс-вы́пусках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Дзяржзна́к м. (Дзяржа́ўнае кіраўні́цтва па вы́пуску грашо́вых зна́каў) Гозна́к (Госуда́рственное управле́ние по вы́пуску де́нежных зна́ков)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Госзна́к (Госуда́рственное управле́ние по вы́пуску де́нежных зна́ков) Дзяржзна́к, -ка м. (дзяржа́ўнае кіраўні́цтва па вы́пуску грашо́вых зна́каў).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпускны́, -а́я, -о́е.
1. Які мае дачыненне да водпуску.
А. месяц.
Адпускныя грошы.
2. Які ўстанаўліваецца пры выпуску прадукцыі (пра цэны; спец.).
Адпускная цана.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тыра́ж², -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Колькасць экзэмпляраў якога-н. друкаванага выдання аднаго выпуску.
Т. газеты павялічыўся ў тры разы.
|| прым. тыра́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
серы́йнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць серыйнага. Серыйнасць выпуску дэталей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старшакла́снік, ‑а, м.
Вучань блізкага да выпуску класа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старшаку́рснік, ‑а, м.
Навучэнец, студэнт блізкага да выпуску курса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утыльцэ́х, ‑а, м.
Цэх для перапрацоўкі адходаў вытворчасці, для выпуску вырабаў з утылю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)