вы́пруджаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́пруджаны |
вы́пруджаная |
вы́пруджанае |
вы́пруджаныя |
| Р. |
вы́пруджанага |
вы́пруджанай вы́пруджанае |
вы́пруджанага |
вы́пруджаных |
| Д. |
вы́пруджанаму |
вы́пруджанай |
вы́пруджанаму |
вы́пруджаным |
| В. |
вы́пруджаны (неадуш.) вы́пруджанага (адуш.) |
вы́пруджаную |
вы́пруджанае |
вы́пруджаныя (неадуш.) вы́пруджаных (адуш.) |
| Т. |
вы́пруджаным |
вы́пруджанай вы́пруджанаю |
вы́пруджаным |
вы́пруджанымі |
| М. |
вы́пруджаным |
вы́пруджанай |
вы́пруджаным |
вы́пруджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́пруджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́пруджаны |
вы́пруджаная |
вы́пруджанае |
вы́пруджаныя |
| Р. |
вы́пруджанага |
вы́пруджанай вы́пруджанае |
вы́пруджанага |
вы́пруджаных |
| Д. |
вы́пруджанаму |
вы́пруджанай |
вы́пруджанаму |
вы́пруджаным |
| В. |
вы́пруджаны (неадуш.) вы́пруджанага (адуш.) |
вы́пруджаную |
вы́пруджанае |
вы́пруджаныя (неадуш.) вы́пруджаных (адуш.) |
| Т. |
вы́пруджаным |
вы́пруджанай вы́пруджанаю |
вы́пруджаным |
вы́пруджанымі |
| М. |
вы́пруджаным |
вы́пруджанай |
вы́пруджаным |
вы́пруджаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́пруджаны обл. вы́пяченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́пяченный
1. вы́пуклены, вы́пнуты, мног. павыпіна́ны, вы́пучаны, мног. павыпу́чваны; (с напряжением — ещё) обл. вы́пруджаны;
2. перен. вы́лучаны; (подчёркнутый) падкрэ́слены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)