назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выпрацо́ўвання | |
| выпрацо́ўванню | |
| выпрацо́ўваннем | |
| выпрацо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выпрацо́ўвання | |
| выпрацо́ўванню | |
| выпрацо́ўваннем | |
| выпрацо́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́працаваць, -цую, -цуеш, -цуе; -цуй; -цаваны;
1. Зрабіць пэўную колькасць работы; вырабіць.
2. Стварыць, развіць, адпрацаваць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выраба́тывание
1.
2.
3. вырабля́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)