выпрага́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выпрага́ецца |
выпрага́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
выпрага́ўся |
выпрага́ліся |
| ж. |
выпрага́лася |
| н. |
выпрага́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выпрага́цца несов., возвр., страд. выпряга́ться, отпряга́ться, распряга́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпрага́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выпрагчыся.
2. Зал. да выпрагаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́прагчыся, -прагуся, -пражашся, -пражацца; -пражамся, -пражацеся, -прагуцца; вы́прагся, -праглася; -пражыся; зак.
Вызваліцца з запрэжкі.
Конь выпрагся.
|| незак. выпрага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Выпрага́цца ’высмажвацца, спальвацца; выбівацца з сіл’ (Нас.). Гл. пражыць. Сюды ж, магчыма, і вы́прагчыся ’здохнуць’ (Шатал.), г. зн. ’страціць апошнія сілы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выпряга́ться возвр., страд. выпрага́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отпряга́ться возвр., страд. адпрага́цца, выпрага́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распряга́ться возвр., страд. распрага́цца, выпрага́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)