выпо́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выпо́йванне
Р. выпо́йвання
Д. выпо́йванню
В. выпо́йванне
Т. выпо́йваннем
М. выпо́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпо́йванне ср. вспа́ивание, выпа́ивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпойваць — выпаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пойка ж., разг., с.-х. выпо́йванне, -ння ср.;

вы́пойка теля́т выпо́йванне цяля́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вспа́ивание

1. выпо́йванне, -ння ср.;

2. гадава́нне, -ння ср., выгадо́ўванне, -ння ср., узгадо́ўванне, -ння ср.; см. вспа́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)