вы́пнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́пнуты вы́пнутая вы́пнутае вы́пнутыя
Р. вы́пнутага вы́пнутай
вы́пнутае
вы́пнутага вы́пнутых
Д. вы́пнутаму вы́пнутай вы́пнутаму вы́пнутым
В. вы́пнуты (неадуш.)
вы́пнутага (адуш.)
вы́пнутую вы́пнутае вы́пнутыя (неадуш.)
вы́пнутых (адуш.)
Т. вы́пнутым вы́пнутай
вы́пнутаю
вы́пнутым вы́пнутымі
М. вы́пнутым вы́пнутай вы́пнутым вы́пнутых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́пнуты вы́пнутая вы́пнутае вы́пнутыя
Р. вы́пнутага вы́пнутай
вы́пнутае
вы́пнутага вы́пнутых
Д. вы́пнутаму вы́пнутай вы́пнутаму вы́пнутым
В. вы́пнуты (неадуш.)
вы́пнутага (адуш.)
вы́пнутую вы́пнутае вы́пнутыя (неадуш.)
вы́пнутых (адуш.)
Т. вы́пнутым вы́пнутай
вы́пнутаю
вы́пнутым вы́пнутымі
М. вы́пнутым вы́пнутай вы́пнутым вы́пнутых

Кароткая форма: вы́пнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пнуты вы́пяченный, вы́пученный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пученный разг. вы́пучаны, мног. павыпу́чваны, вы́пнуты; (о глазах) вы́тарашчаны, вы́трашчаны, вы́луплены, мног. павылу́пліваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пяченный

1. вы́пуклены, вы́пнуты, мног. павыпіна́ны, вы́пучаны, мног. павыпу́чваны; (с напряжением — ещё) обл. вы́пруджаны;

2. перен. вы́лучаны; (подчёркнутый) падкрэ́слены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)