вы́плюхнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́плюхнуты |
вы́плюхнутая |
вы́плюхнутае |
вы́плюхнутыя |
| Р. |
вы́плюхнутага |
вы́плюхнутай вы́плюхнутае |
вы́плюхнутага |
вы́плюхнутых |
| Д. |
вы́плюхнутаму |
вы́плюхнутай |
вы́плюхнутаму |
вы́плюхнутым |
| В. |
вы́плюхнуты (неадуш.) вы́плюхнутага (адуш.) |
вы́плюхнутую |
вы́плюхнутае |
вы́плюхнутыя (неадуш.) вы́плюхнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́плюхнутым |
вы́плюхнутай вы́плюхнутаю |
вы́плюхнутым |
вы́плюхнутымі |
| М. |
вы́плюхнутым |
вы́плюхнутай |
вы́плюхнутым |
вы́плюхнутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́плюхнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́плюхнуты |
вы́плюхнутая |
вы́плюхнутае |
вы́плюхнутыя |
| Р. |
вы́плюхнутага |
вы́плюхнутай вы́плюхнутае |
вы́плюхнутага |
вы́плюхнутых |
| Д. |
вы́плюхнутаму |
вы́плюхнутай |
вы́плюхнутаму |
вы́плюхнутым |
| В. |
вы́плюхнуты (неадуш.) вы́плюхнутага (адуш.) |
вы́плюхнутую |
вы́плюхнутае |
вы́плюхнутыя (неадуш.) вы́плюхнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́плюхнутым |
вы́плюхнутай вы́плюхнутаю |
вы́плюхнутым |
вы́плюхнутымі |
| М. |
вы́плюхнутым |
вы́плюхнутай |
вы́плюхнутым |
вы́плюхнутых |
Кароткая форма: вы́плюхнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́плеснутый вы́плюхнуты, вы́літы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вы́літы ’выплюхнуты’ (БРС); ’вельмі падобны’ (Янк., Жд., 2). Рус. вы́литый ’вельмі падобны’, укр. ви́литий. Утворана лексіка-семантычным спосабам ад выліты ’выплюхнуты’, якое ў сваю чаргу з выліць (Шанскі, 1, В, 225).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)