вы́плюхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Плюхаючы, выліць.

В. ваду з начовак.

|| незак. выплю́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. вы́плюхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́плюхаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́плюхаю вы́плюхаем
2-я ас. вы́плюхаеш вы́плюхаеце
3-я ас. вы́плюхае вы́плюхаюць
Прошлы час
м. вы́плюхаў вы́плюхалі
ж. вы́плюхала
н. вы́плюхала
Загадны лад
2-я ас. вы́плюхай вы́плюхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́плюхаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́плюхаць сов. вы́плескать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плюхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Плюхаючы, выліць што‑н. Выплюхаць ваду з бочкі. // Зрасходаваць, выкарыстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выплёхваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выплюхаць і выплюхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выплю́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выплюхаць і выплюхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плескать сов. вы́плюхаць, мног. павыплю́хваць, вы́ліць, мног. павыліва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)