вы́плыть сов., в разн. знач. вы́плысці, вы́плыць, мног. павыплыва́ць;

вы́плыть в мо́ре вы́плысці (вы́плыць) у мо́ра;

◊

вы́плыть на свет, нару́жу вы́плысці (вы́плыць) напаве́рх, вы́явіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́грестись (гребя, выплыть) разг. вы́веславацца, вы́плысці, вы́плыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выплыва́ть несов., в разн. знач. выплыва́ць; см. вы́плыть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плысці I сов., в разн. знач. вы́плыть;

в. ў мо́ра — вы́плыть в мо́ре;

ме́сяц ~лыў з-за хмар — луна́ вы́плыла из-за туч;

~лыла но́вае пыта́нне — вы́плыл но́вый вопро́с

вы́плысці II сов. вы́колоситься;

ячме́нь ~лыў — ячме́нь вы́колосился

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́грести сов.

1. вы́грабці, мног. павыграба́ць; вы́гарнуць, мног. павыго́ртваць;

2. (гребя, выплыть) вы́веславаць, вы́плысці, вы́плыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыплыва́ць I сов. (о многом, о многих) вы́плыть

павыплыва́ць II сов. (о многом) вы́колоситься;

жы́та ~ва́ла — рожь вы́колосилась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уплы́ть сов.

1. паплы́сці, паплы́ць; (выплыть) вы́плысці, вы́плыць; (отплыть) адплы́сці, адплы́ць; (сплыть) сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць; (заплыть) заплы́сці, заплы́ць;

парохо́д уплы́л ра́но у́тром парахо́д адплы́ў ра́ніцай;

плове́ц уплы́л в мо́ре плыве́ц паплы́ў (заплы́ў) у мо́ра;

2. перен. (пройти, миновать), разг. прайсці́, міну́ць; сплы́сці, сплыць, мног. пасплыва́ць;

нема́ло вре́мени уплы́ло с тех пор няма́ла ча́су прайшло́ (міну́ла) з той пары́;

3. перен. (исчезнуть, израсходоваться), разг. сплы́сці, сплыць, зні́кнуць;

де́ньги уплы́ли в один день гро́шы сплылі́ за адзі́н дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)