выпла́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выпла́чванне
Р. выпла́чвання
Д. выпла́чванню
В. выпла́чванне
Т. выпла́чваннем
М. выпла́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпла́чванне ср.

1. выпла́чивание, вы́плата ж.;

2. упла́та ж., вы́плата ж., выпла́чивание;

1, 2 см. выпла́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпла́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выплачваць — выплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпла́чивание выпла́чванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плата ж.

1. (действие) выпла́чванне, -ння ср., вы́плата, -ты ж.;

2. (уплата в рассрочку) вы́плат, -ту м.;

купи́ть на вы́плату купі́ць на вы́плат;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)