вы́плавак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́плавак вы́плаўкі
Р. вы́плаўка вы́плаўкаў
Д. вы́плаўку вы́плаўкам
В. вы́плавак вы́плаўкі
Т. вы́плаўкам вы́плаўкамі
М. вы́плаўку вы́плаўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́плавак, -лаўка м., спец. вы́плавок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плавак, ‑лаўка, м.

Спец. Кавалак металу, выплаўлены з руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плавок спец. вы́плавак, -лаўка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вы́плаўка вы́плаўкі
Р. вы́плаўкі вы́плавак
Д. вы́плаўцы вы́плаўкам
В. вы́плаўку вы́плаўкі
Т. вы́плаўкай
вы́плаўкаю		 вы́плаўкамі
М. вы́плаўцы вы́плаўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)