вы́песціць гл. песціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́песціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пешчу вы́песцім
2-я ас. вы́песціш вы́песціце
3-я ас. вы́песціць вы́песцяць
Прошлы час
м. вы́песціў вы́песцілі
ж. вы́песціла
н. вы́песціла
Загадны лад
2-я ас. вы́песці вы́песціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́песціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́песціць сов.

1. (взрастить в холе) вы́пестовать, вы́холить; (растение — ещё) взлеле́ять;

в. каня́ — вы́холить ло́шадь;

2. перен. взлеле́ять;

в. ма́ру — взлеле́ять мечту́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́песціць, ‑пешчу, ‑песціш, ‑песціць; зак., каго-што.

1. Тое, што і выпеставаць. Выпесціць дзіця. □ А ён жа гэтага Сітніка і вывучыў, і выпесціў. Дуброўскі. // Доглядам дасягнуць найлепшага выгляду. Выпесціць рукі.

2. перан. Вынасіць у сабе (думку, ідэю, пачуццё і пад.). Выпесціць мару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́сціць, пе́шчу, пе́сціш, пе́сціць; пе́шчаны; незак.

1. каго. Любоўна даглядаць, пялегаваць; патураць усім жаданням, балаваць.

П. дзяцей.

2. каго. Лашчыць, галубіць.

П. дачку.

3. перан., каго-што. Выклікаць прыемныя адчуванні (пра вецер, сонца і пад.).

Вецер песціць твар.

4. перан., што. Жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага.

П. надзею.

|| зак. вы́песціць, -пешчу, -песціш, -песціць; -пешчаны (да 1 знач.) і спе́сціць, спе́шчу, спе́сціш, спе́сціць; спе́шчаны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́холить сов. вы́песціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпе́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпесціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пестовать сов. вы́песціць; (взрастить) вы́гадаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успяле́гаваць

‘выпесціць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. успяле́гую успяле́гуем
2-я ас. успяле́гуеш успяле́гуеце
3-я ас. успяле́гуе успяле́гуюць
Прошлы час
м. успяле́гаваў успяле́гавалі
ж. успяле́гавала
н. успяле́гавала
Загадны лад
2-я ас. успяле́гуй успяле́гуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час успяле́гаваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

взлеле́ять сов.

1. вы́песціць, узгадава́ць;

2. перен. (мысль) вы́насіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)